Col Dudaklarina Dokulur Sitemim
Col Dudaklarına Dokulur Sitemim
Bu gece
Muhacir kuşlar göçüp gitti diyarımızdan
Hüznün perçeminden tutup çıkardım ne varsa zulamda
Vefasız bir bulut çöktü gözlerime
Hangi isyanı savurduysam
Çekmedi üzerimden alaycı gölgesini
Üşüdüm...
Umudumda yürek sesin var
Solgun karanfillerde tebessümün
Çıkmaz sokakların sisli lambasında
Issızım...
Yol ol aydınlat siyaha çalan düşlerimi
Kesmesin önümüzü o meçhul harami...
Ey! gülüşünde gül kuruttuğum sevgili
Çöl dudaklarına dökülür sitemim
Sen yasını tutarken sevdaların
Menevişli mısralara işlerken dize dize
Acıttın kırgın dağlarını sinemin
Ben ki aşkın ezeli mürekkebinde yıkadım
Çilede ıslanan mendili
Çözülsün diye düğümlerin...
Ah yar! ağıdıma sağırsın
Ve dilsiz gönül salâ'ma
Yangınıma kül...
Kaldır geceyi imrendiren gözlerinden
Toza bulanmış o siyahî tülü
Ne zaman baharı toplayacağım bilmem
Bakmayı bilmediğin yeşilimden...
İyisi mi dokunma
Mahkûm ettiğin taş duvarlara dökeyim içimi
Ücra bir köşede yapayalnız
Ve sonra...
Sonrası
Ayazında savrulan yetim bir sevda
Suçluyum
Bağışla...
Züleyha Özbay Bilgiç